Το δάσος Στροφυλιάς βρίσκεται στο Δήμο Δυτικής Αχαΐας του νομού Αχαΐας. Πρόκειται για παραθάλασσιο δάσος που, μαζί με τη λιμνοθάλασσα Κοτυχίου, αποτελούν το ομώνυμο Εθνικό Πάρκο (από το 2009). Το δάσος καλύπτει περί τα 22.000 στρέμματα και συνορεύει με τη λιμνοθάλασσα Κοτυχίου, το έλος της Λάμιας, τη λίμνη Προκόπου και το Ιόνιο πέλαγος. Έχει μήκος περίπου 14χλμ. και μέσο πλάτος  1250μ.

Στο προστατευμένο οικοσύστημα παρατηρούνται συγκεντρώσεις υφάλμυρου και γλυκού νερού, με το δεύτερο να διασφαλίζεται από το υδρολογικό σύστημα της Καλογριάς και την ύπαρξη ασβεστολιθικών μαζών (από τα παρεκείμενα Μαύρα Βουνά), οι οποίες συντηρούν τη ροή του τους καλοκαιρινούς μήνες. Το δάσος συνθέτουν εκτάσεις χαλεπίου πεύκης, κουκουναριάς και βελανιδιάς σε αμιγής και ανάμικτες συγκεντρώσεις. Μεγαλύτερη συγκέντρωση παρατηρείται στην έκταση της χαλεπίου πεύκης, ενώ οι κουκουναριές φθίνουν με την πάροδο του χρόνου. 

To δάσος, μαζί με τη λιμνοθάλασσα, αποτελεί ένα σημαντικό ζωντανό οικοσύστημα, που έχει χαρακτηριστεί καταφύγιο άγριας ζωής και φιλοξενεί πολλά άγρια είδη. Στο δάσος απαντώνται πολλά είδη πτηνών, ερπετών και μικρών θηλαστικών, οι πληθυσμοί των ζώων ωστόσο φθίνουν λόγω της υπερβόσκισης, που περιορίζει την τροφή των φυτοφάγων, των οποίων η πληθυσμιακή ελλάτωση  σημαίνει λιγότερα θηράματα για τα σαρκοφάγα. Τα τοξικά προϊόντα, που χρησιμοποιούνται στις καλλιέργειες, έχουν επίσης συμβάλλει στην ελάττωση των πληθυσμών των ζώων. Πάντως στις παρυφές του δάσους, όπου υπάρχουν ξύλινοι φράχτες για οικόσιτα ζώα, απαντάται το σαμιαμίδι κλινταράκι ή ταρέντολα, το μεγαλύτερο στην Ελλάδα. Το δάσος της Στροφυλιάς είναι μια από τις ελάχιστες περιοχές στην Ελλάδα που ενδημεί αυτό το ευάλωτο και προστατευόμενο είδος.