Το Δάσος του Πευκιά βρίσκεται δίπλα στην ακτογραμμή του Κορινθιακού κόλπου, στο ανατολικό άκρο του Ξυλοκάστρου, στο Δήμο Ξυλοκάστρου-Ευρωστίνης του νομού Κορινθίας. Πρόκειται για δάσος, που δημιουργήθηκε για λόγους αισθητικής, ωστόσο, θεωρείται και φυσικής προέλευσης (αν και έχουν φυτευθεί και μη αυτόχθονα είδη). Έχει μήκος 1760μ. και πλάτος περίπου 80-220μ. και καλύπτει συνολική έκταση 243,5 στρεμμάτων. Η ηλικία του υπολογίζεται στα 140 έτη.
Χαρακτηρίστηκε "Δάσος" το 1926 και "Αισθητικό Δάσος" το 1974. Διακρίνεται για την ομορφιά του και είναι γνωστό ότι ο ποιητής Κώστας Καρυωτάκης αναφερόταν στο συγκεκριμένο δάσος στο στίχο του "το πράσινο ακρογιάλι της πατρίδας" (ποίημα Ύπνος της συλλογής "Νηπενθή"). Αν και δεν καταγόταν από την περιοχή, εδώ ήταν η μόνιμη κατοικία του παππού του. Το δάσος υπήρξε πηγή έμπνευσης και για τον Άγγελο Σικελιανό, ο οποίος είχε χτίσει στο ένα άκρο του εξοχική κατοικία, η οποία διασώζεται ως σήμερα.
Το χαρακτηριστικότερο δέντρο του δάσους είναι η χαλέπιος πεύκη, απαντώνται ωστόσο 83 είδη φυτών, όπως σχίνος, μυρτιά, λυγαριά, πρίνος, αρμυρίκι, μοσχοϊτιά, ασπάλαθος, ράμνος, κουκουναριά, κυπαρίσσι, κουτσουπιά, χαρουπιά, φοινικικός κέδρος, κουμαριά, πικροδάφνη, πλάτανος, μηδική, αγριελιά, δάφνη απόλλωνος, ευκάλυπτος, τραχεία πεύκη, θαλάσσια πεύκη, γλαυκό κυπαρίσσι, αγγελική, κυανόφυλλη ακακία, αλπίζια. Κάποια από τα είδη αυτά φυτεύτηκαν σε διαφορετικές περιόδους.
Διαθέτει δίκτυο μονοπατιών, που καθιστά ιδιαίτερα ευχάριστη και εύκολη την πεζοπορία, ενώ φιλοξενεί και τρία αναψυκτήρια, το μεγαλύτερο και πληρέστερο εκ των οποίων ανήκει στον Ε.Ο.Τ. (Ελληνικού Οργανισμού Τουρισμού). Διαθέτει επίσης υποδομές ύδρευσης και πυρόσβεσης (πυροσβεστικοί κρουνοί).
