Ο Κώστας Καρυωτάκης γεννήθηκε στις 30 Οκτωβρίου του 1896 στην πρωτεύουσα της Αρκαδίας και ήταν ένας από τους μεγαλύτερους Έλληνες ποιητές και πεζογράφους. Μελαγχολική και ευαίσθητη φύση, οδηγήθηκε στην σταδιακή απομόνωση από τους ανθρώπους. Λόγω του επαγγέλματος του πατέρα του ταξίδεψε σε πολλές ελληνικές πόλεις. Αποφοίτησε από την Νομική Σχολή Αθηνών και διορίστηκε στην Νομαρχία Θεσσαλονίκης. Μετά την απαλλαγή του από τον στρατό για λόγους υγείας υπηρέτησε ως δημόσιος υπάλληλος στις νομαρχίες Σύρου, Άρτας, Αθήνας και Πρέβεζας. Ταξίδεψε αρκετά στην Ευρώπη. Η πρώτη του ποιητική συλλογή «Ο πόνος του ανθρώπου και των πραγμάτων» δημοσιεύτηκε τον Φεβρουάριο του 1919, αλλά οι κριτικές ήταν κακές. Συνέχισε με την έκδοση του σατιρικού περιοδικού «Γάμπα», η κυκλοφορία του οποίου απαγορεύτηκε έναν μήνα αργότερα, μιας δεύτερης ποιητικής συλλογής και άλλων έργων. Δεν παντρεύτηκε ποτέ, αν και διατηρούσε ερωτικό δεσμό με την ποιήτρια Μαρία Πολυδούρη, καθώς έπασχε από σύφιλη. Στις 20 Ιουλίου του 1928, στην Πρέβεζα, επιχείρησε να αυτοκτονήσει, προσπαθώντας επί δέκα ώρες να πνιγεί. Την επόμενη μέρα, 21 Ιουλίου, αγόρασε ένα περίστροφο και έθεσε τέρμα στη ζωή του. Το έργο του χαρακτηρίζεται από μηδενιστική διάθεση και επί της εποχής του κυκλοφορούσε η φήμη ότι έγραφε τα ποιήματά του με το αίμα του. Άσκησε μεγάλη επίδραση στους σύγχρονούς του ποιητές αλλά και σε πολλούς μεταγενέστερους. Μεγάλος αριθμός ποιημάτων του έχει μελοποιηθεί από μεγάλους Έλληνες συνθέτες όπως τον Μ. Θεοδωράκη, τον Γ. Σπανό, τον Μ. Πλέσσα, τον Ν. Ξυδάκη.